GrY kOmPuTeRoWe

Matek13

Po wielkim sukcesie, jaki odniosła gra The Sims, twórcy postanowili stworzyć jej kontynuację, która działa niezależnie od poprzedniej jej wersji. Gra The Sims 2 polega dokładnie na tym samym, co poprzednia część – jest symulacją życia. Udoskonalono ją jednak w ogromnym stopniu – wprowadzono bardzo wiele urozmaiceń, nowe ścieżki kariery simowej, dodatkowe opcje oraz wiele innych, przydatnych i poprawiających grywalność interakcji.
Zacznijmy może od początku...
Otwieramy przyciągające wzrok pudełko, naszym oczom ukazują się 4 płyty podstawowej wersji gry. Po mozolnym i bardzo ostrożnym wyciągnięciu z niego krążków (kto produkuje takie pudełka? O to zapytuje wiele osób...) zaczynamy instalację. Przebiega ona całkowicie bez przeszkód, a sami autorzy umilają nam czas poprzez stworzoną uprzednio mini-grę a’la „Memory”. Nasz egzemplarz możemy automatycznie zarejestrować na oficjalnej stronie EA (co daje nam możliwość późniejszego korzystania z niej, otrzymania kodów bądź podpowiedzi do gry, ściągania z niej plików – ubrań, domów, przedmiotów).
Uruchamiamy... Widzimy logo i zaczynamy naszą wędrówkę zapoznawczą.
Twórcy przewidzieli dla graczy 3 miasta do wyboru – Miłowo, które słynie z sąsiedzkiego spokoju, Dziwnowo, w którym co jakiś czas zdarzają się porwania przez UFO oraz Weronę, słynącą z dwóch zwaśnionych rodów. Dano nam jednak możliwość samodzielnego stworzenia okolicy od samych podstaw, co okazuje się fascynującą zabawą. Sami wybieramy nawet ukształtowanie terenu! Widocznych jest bardzo dużo opcji, np. znane nam już, lecz rozbudowane, tworzenie rodziny - pozwala nam na wybranie koloru oczu sima, fryzury, nawet ustalenia szerokości podbródka! Ingerujemy w każdy aspekt życia naszego wirtualnego bohatera już od samego początku. Do dyspozycji mamy cały zestaw działań, które możemy wykonać.
Nasza okolica też nie musi być szara i nudna. Graficy postarali się, aby każdy znalazł coś dla siebie. Mamy pod ręką różnorakie ozdobniki – od roślin zaczynając, a na szczątkach dinozaurów kończąc. Jeśli tylko mamy ochotę, możemy prowadzić historię naszego miasteczka – wklejać zdjęcia, opisywać ważne wydarzenia, sąsiedzkie kłótnie i przyjaźnie. Mamy także zdolność kręcenia filmów i późniejszego oglądania ich. A wszystko to dzieje się w dopracowanym i szczegółowym świecie 3D. Samo sterowanie nie jest już jednak tak proste. Młodszym graczom może ona sprawić nie lada kłopotów. Oddalanie ekranu, przybliżanie, obracanie w prawo i w lewo o 360 stopni, oglądanie i prowadzenie domu pod praktycznie każdym kątem i w różnych odległościach wcale nie jest takie łatwe. Mimo to, do każdej nowości da się przyzwyczaić i po kilku godzinach takie manewry nie sprawiają już większych problemów.
Oczywiście jednym z najbardziej przyciągających elementów gry jest po prostu życie naszego Sima - „od narodzin aż do śmierci”. Wirtualna egzystencja naszych bohaterów ma zazwyczaj początek w kojcu. Sterowanie niemowlakiem jest niemożliwe, ale i tak trzeba go karmić, przewijać, bawić się z nim i układać do snu. Niedopilnowanie tego doprowadzi nas do odwiedzin... opieki społecznej. Następnym etapem jest małe dziecko, które zaczyna poznawać otaczający je świat. Uczy się chodzić, mówić, ma już swoje pierwsze pragnienia i obawy, które są jednym z trafniejszych pomysłów. Po ich spełnieniu dodają się lub odejmują punkty aspiracji, które zamieniamy na rożne dodatkowe sprzęty domowe nie do kupienia za simoleony. Kolej na dziecko – wiek, w którym nasz Sim zaczyna chodzić do szkoły. Jest to raczej okres przejściowy, trwa krótko i według mnie, nie wnosi we wspomnienia naszego bohatera nic prócz możliwości uczenia się z książek i zdobywania przyjaciół. Przygotowuje on do następnego etapu – nastolatka. To bardzo burzliwy i chyba najpiękniejszy czas dla naszego podopiecznego. Pierwsza miłość, wybór życiowej aspiracji, czyli tego, do czego będzie dążył do końca swoich dni (do wyboru – rodzina, romanse, bogactwo, popularność i wiedza). Podjęcie pierwszej pracy, uwolnienie się spod skrzydeł opiekunki, a nawet ucieczki i wymykania się z domu. Wszystko co dobre ma swój koniec, kiedy nasz Sim staje się dorosły. Jest o wiele więcej obowiązków, ale i przywilejów. Należy podjąć się pracy, aby móc płacić rachunki i prowadzić normalne życie. Twórcy przygotowali dla nas nowe zawody, zatrudniamy się jako polityk, sportowiec, biznesmen, obibok, medyk, przestępca, stróż prawa, kucharz, naukowiec lub poborowy w karierze armia. W każdej z tych dziedzin mamy możliwość dostania specjalnej nagrody zawodowej, którą zdobywamy po uzyskaniu kilku awansów. Nie jest to jednak łatwe – należy chodzić do pracy w określone dni tygodnia, nie brać chorobowego, zdobywać nowych przyjaciół , ciągle, na bieżąco, zdobywać punkty umiejętności (gotowania, techniki, charyzmy, kondycji, logiki, kreatywności i sprzątania) oraz mieć duże szczęście, kiedy pojawi się tzw. karta szansy, która może pomóc w awansie lub wręcz odwrotnie – zniszczyć życie zawodowe.
Nasz Sim ma również zainteresowania, o których może rozmawiać z innymi lokatorami lub sąsiadami. W kontaktach ważne też są cechy osobowości naszego bohatera oraz niezawodny status związku dziennego i życiowego. Im wyższy – tym lepiej, bo nasz wirtualny przyjaciel zyska więcej interakcji z danym Simem, będzie mógł flirtować i wykonywać wiele innych, niedostępnych wcześniej czynności.
Wspomnienia też grają zasadniczą rolę w grze – jeśli nasz Sim poparzył się w przeszłości, może niechętnie podchodzić do gotowania potraw lub odmówić wykonania polecenia. Podobnie dzieje się w przypadku nie utrzymywania odpowiedniej diety oraz braku ćwiczeń – Sim tyje i nie wygląda już tak atrakcyjnie jak wtedy, gdy był wysportowany i umięśniony. Oczywiście nadal musimy dbać o jego podstawowe potrzeby – energię, pęcherz, higienę, komfort, rozrywkę, towarzystwo oraz wystrój. Bardzo ważne są dobre więzy rodzinne – dzięki nim możemy zostać spadkobiercami, kiedy któryś z członków famili umrze lub straci życie w inny sposób, np. zginie w pożarze, utopi się, zostanie śmiertelnie porażony prądem lub zostanie uderzony przez meteoryt. Porwania przez niezidentyfikowany obiekt kosmiczny kończą się, w najgorszym wypadku, ciążą i przyjściem na świat małego, zielonego ufoludka.
I ostatnia prosta – emeryt. Nasz Sim może przejść na emeryturę lub nadal jeździć do pracy. Siwiejące włosy, broda i zmarszczki na twarzy wcale nie dyskwalifikują go, a wręcz przeciwnie – nareszcie podopieczny znajduje trochę czasu na odpoczynek.
Tryb kupowania również został poszerzony i rozbudowany. W zależności od upodobań, można kupować przedmioty według ich funkcji lub pomieszczenia. Gracz ma możliwość dobierania dodatków z gotowych kolekcji, które także może sam tworzyć. Bardzo pomocne są nowe narzędzia trybu kupowania jak i budowania – szczególnie zakraplacz, narzędzie projektowania oraz tryb szybkiej zamiany dnia na noc i odwrotnie. Wielu simsomaniaków może się jednak zawieść – mebli wcale nie jest tak dużo, jak można było się spodziewać.
Katalog trybu budowy nieco nadrabia straty. Nareszcie pojawiła się możliwość budowania więcej niż jednego piętra, a nawet postawienia domu na solidnych fundamentach. Mamy do dyspozycji wiele nowych pokryć ścian, podłóg, drzwi, okien i schodów. Sami projektujemy dach bądź ustawiamy go automatycznie. Odwiedzamy małe centrum ogrodowe, które oferuje kilkanaście rodzajów roślin. W razie potrzeby, korzystamy z przełączenia kamery na „rzut z lotu ptaka”, który ułatwia rozplanowanie pokojów we wnętrzu domu.
Dodatkowo mamy możliwość wyjechać na parcelę publiczną – do sklepu spożywczego czy też do butiku po nowe ubrania. Wystarczy wezwać taksówkę i wyruszyć na podbój centrum handlowych! Sami również możemy budować małe sklepiki i parki – dla lepszej rozrywki naszych Simów i dla urozmaicenia ich życia!

Nie opisałam tutaj wszystkich możliwości, jakie niesie ze sobą gra The Sims, która z pewnością zasługuje na ogromną pochwałę. Wprowadza nas ona w wirtualne życie, z którym możemy zrobić czego tylko dusza zapragnie. Od kołyski – po grób kierujemy losami naszych podopiecznych. Ma ona jednak wiele niedociągnięć i bugów, które są korygowane przez patche dostępne na oficjalnej stronie EA. Polecam ją każdemu – zarówno graczom młodszym jak i starszym, bo każdy odnajdzie w tej rozgrywce coś dla siebie.
Gra przeznaczona jest dla dzieci powyżej siódmego roku życia.

Minimalne wymagania sprzętowe:

System operacyjny – Windows 98, 2000, XP, ME
Procesor – Intel Pentium III 800 MHz
265 MB pamięci RAM (384 MB RAM zalecane dla Windows 2000 i XP)
Napęd – CD-ROM lub DVD 8x
Co najmniej 3,5 GB wolnego miejsca na twardym dysku
Zalecane karty graficzne (im większa pamięć wideo, tym lepiej)
serii Nvidia GeForce 4 lub FX
ATI Radeon 9800 Pro[/quote]